Κάποια μέρα... Ίσως, μια μέρα συνηθισμένη. Θα΄ θελα ν' αρχίσω γράφω. Να γράφω... Γι'αυτά που έφυγαν ή που λησμόνησα. Αυτά που ήρθαν κι έμειναν. Ή για εκείνα που πάλεψα. Γι' αυτά που μου χαρίστηκαν. Για όλα αυτά που έμαθα. Ή ανέβαλλα. Ίσως και για εκείνα που κληρονόμησα. Να γράφω. Και να μην με νοιάζει. Να γράφω. Και να μην δίνω δεκάρα για όλα αυτά που δεν απέκτησα. Ή που δεν συνέβησαν. Τότε, θα είμαι ελεύθερος. Να γράφω. Χωρίς να σβήνω. Ίσως, περισσότερο εγωιστής. Ή αισιόδοξος. Αλλά, ελεύθερος. Ελεύθερος να γράφω. Για ανθρώπους χωρίς φαντάσματα. Εκεί - στα φανταστικά. Να γράφω. Για όλα εκείνα που ποτέ δεν φαντάστηκα ελεύθερα.
