Ακούμπησε το χέρι της στο στήθος του. Έκλαιγε με λυγμούς. Πιο πολύ. Πιο δυνατά. Ο άλλος, πιέζει με δύναμη και κάνει μαλάξεις. Δεν αναπνέει. Ένα, δύο, τρία, δέλτα. Δηλαδή ποια είναι τα αγαπημένα σου θέματα; Αυτά που με συγκινούν. Γιατί με προσέχεις; Με κινητοποιούν οι χειρονομίες σου. Τι εννοείς; Έχεις στ' αλήθεια ανάγκη αυτή την πληροφορία; Ένα, δύο, τρία... - Δέλτα. Για να κάνεις χρήση του απινιδωτή θα πρέπει να υπάρχει ελάχιστος παλμός. Ξέρεις, η ευθεία γραμμή στο μόνιτορ είναι κι αυτή κινηματογραφικό ψέμα. Αμέ - Βρέθηκα χθες στα επείγοντα επί της Μεσογείων. Ένας, ακόμη μέσα στο ασθενοφόρο... Άλλοι πάνω του και μερικοί παραδίπλα. Λίγο αργότερα, θα χαζεύω το καινούριο μου πακέτο τσιγάρων. Ένας ακόμα. Σκέτη ασφυξία τα ξένα βλέμματα αυτές τις ώρες. Που λες, και χρυσό και κασετίνα. Συζητώ κάτι πολύ συγκεκριμένο και επαναλαμβάνω - Ένα, δύο, τρία, δέλτα. Δεν είναι εφικτό. Ξεψύχησε κάποιος μέσα στο ασθενοφόρο την ώρα που δίπλωνα το εξιτήριο. Τότε απλώς μίλα μου. Ίσως κάποια στιγμή όταν δεν θα με νοιάζει να χάνω. Έφυγε, κι η μάνα του δίπλα, ζωντανή και άκαμπτη. Μετά έκανα βόλτα, παρήγγειλα την αγαπημένη μου μπύρα κι αγόρασα τσίχλες από το περίπτερο. Ο δρόμος για το σπίτι, μια γραμμή ευθεία. Συζητώ κάτι πολύ συγκεκριμένο και επαναλαμβάνω -Δέλτα. Γιατί με προσέχεις;
