...τώρα της δικής σου ζωής, την Ύλη σου ψάχνω πριν σ' αγγίξει κανείς, να νιώσω το χάδι μιας στιγμής τρυφερής και ύστερα πάλι, εμείς. Κανείς δεν θα ακούσει τις δικές μου φωνές, φορτία σε στοίβα, στιγμές. Ανώριμα ρίσκα, ανώνυμα λες, την αλήθεια μου κλείνω σε λάθος πνοές. Αιθέρα ζυγώνω σε κλίμα βαρύ η ανάγκη πριν γίνει -
(...)
