12.12.12

Σύμβαση.

Επέλεξα να ξανασυστηθούμε, όσο ριψοκίνδυνο κι αν ακούγεται. Ακόμη και τώρα δεν θυμάμαι αν ήταν συνειδητή απόφαση ή απλώς την ενσαρκώθηκα με το προσωπείο της επιλογής, για να'χω να δίνω τροφή στον κοινωνικό εγωισμό μου, τις στιγμές που δεν πρέπει να τον θυμάμαι. 

Που λες, τα δώσαμε τα χέρια, κι αφού δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες κρεμάσαμε απάνω στα κεφάλια μας μια λευκή μαρκίζα, μόνο και μόνο για να ‘χουμε να δείχνουμε. Οι μέρες περνούσαν και στον κενό τους χρόνο κάναμε πως πατάμε γερά στα πόδια μας. 

Σε θυμάμαι με ακρίβεια, σχεδόν σε παραλήρημα. Με παρότρυνες να μην εμπιστεύομαι κανέναν. Συμφώνησα. Αφουγκράστηκα την πρώτη ρωγμή και για αρχή σταμάτησα να σ'εμπιστεύομαι. Είχες μόλις ανοίξει μια νέα παρτίδα...

Τόσος δρόμος για να σε φτάσω. Σκαρφίστηκα τις πιο σπάνιες δικαιολογίες και στις χάρισα απλόχερα. Αλήθεια προσπάθησα να σε εκλογικεύσω και σε ένα βαθμό μπορώ να πω ότι τα κατάφερα. Σχεδόν όλα πάνω σου γινόντουσαν προβλέψιμα και πιθανά. Ήθελα βλέπεις να είμαι έτοιμος για το παρακάτω. 

Σε όλη αυτή την διαδρομή υπήρξα ο καλύτερος ακροατής σου και σίγουρα ένας ισχυρός αντίλογος. Ξαναδιαβάζω κι αναγνωρίζω το χαμηλό σου κύρος σε αυτή την σελίδα. Μην φοβάσαι, δεν είμαι θυμωμένος. Ούτε απογοητευμένος. Φύσει γραφειοκράτης που απλώς κρατάει τα πρακτικά του. 

Ξέρεις, αν ξεχωρίζουμε καμιά φορά είναι γιατί από όλη αυτή την γκάμα συμπεριφοράς που υπάρχει τριγύρω, επιλέγουμε ποιες θα μας ακολουθήσουν. Κι όταν υπερασπίζεσαι κάτι σε χαρακτηρίζει, είτε το θες είτε όχι. 

Το πρωινό που εμπέδωσα ότι σταμάτησες να με εκπλήσσεις κατάλαβα πόση δύναμη μου είχε χαρίσει η φιλαυτία σου. Κι όλο αυτό, πάντα μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της ανοχής μου. Πλέον μιλούσαμε με δεδομένα και οι δικαιολογίες μου ήταν απλώς ακριβά τεκμήρια. Τί έκπληξη... 

Η εικόνα είναι πεντακάθαρη παρόλο που λείπει ένα κομμάτι από το παζλ. Το πιο προσωπικό και τρυφερό στοιχείο. Οι αναφορές και το τραπέζι που κρυβόμουν μικρός. Ποιος νοιάζεται; Αναγνώρισα τα υλικά σου και τώρα ξέρω πως λειτουργεί ο κόσμος πάνω σου. 

Η λευκή μας μαρκίζα βρήκε θέση στην ανακύκλωση Κάποια στιγμή θα σε ευχαριστήσω γιατί υπήρξες το πιο ολοκληρωμένο παράδειγμά που θα μπορούσα να συναντήσω. Βέβαια, θα σε προτιμούσα μισό παρά να σε βρίσκω και στα προς αποφυγήν. Ελπίζω μόνο να... 



Με αγάπη.